impulsu właściwego
Encyklopedia PWN
med. specyficzny, utrzymujący się dłużej stan emocjonalny (nastrój), w którym dominuje odczucie silnego zagrożenia lub zagrażającej zmiany, wywodzących się z nie znanego, nie dostrzeganego źródła;
narząd zmysłu, przystosowany do odbierania bodźców świetlnych, przekształcania ich w impulsy nerwowe i przesyłania do mózgu;
biol. zdolność zwierząt i człowieka do przechowywania w sieciach komórek nerwowych ośrodków mózgu informacji i wykorzystywania ich do aktualnych i planowanych działań.
ekon. oddziaływanie państwa na strukturę i rozwój przemysłu, jedna z sektorowych polityk gospodarczych, oprócz m.in. polityki rolnej i handlowej.
psychoanaliza
kierunek psychologii głębi (teoria) i metoda psychoterapii (praktyka) zainicjowane przez S. Freuda.
[gr.],
